I W GÓRĘ... I W DÓŁ...

I w górę... I w dół...


W górę przed siebie
liczyć ptaki,
które zbyt mocny wiatr rozdzielił.
Byle się wyrwać z tej rozpaczy,
z obszarów smutku, mgieł i cieni.
Wyrwać się w niebo!
Zwyciężyć siebie.
Choć ono całe z burzy błyskiem!

A później opaść
na próg domu,
bo już po wszystkim.

Już po wszystkim...

© Elżbieta Żukrowska 12.05.2015.
Fot. Adem Karaduman