Za późno do jutra...
Zatrzymaj tę smutną myśl w głębi umysłu,
otwórz zameczki, aby iść po serca ścieżkach.
W jedwabnych szatach i w połysku
- odnajdziesz ślad - to łza tak mieszka
i teraz mknie wąskimi korytarzami,
a żłobi bolesne ślady niczym dłuto...
Ciii - już zostaw skargi, bo do jutra...
Do jutra znowu jest za późno.
Dla nas za późno...
© Elżbieta Żukrowska 22.05.2015.
Fot. własna
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz