Wyznanie malarza
Te pełne usta - jakże pięknie wykrojone!
I owal twarzy... Idealny, wprost marzenie!
Jest miękki puszek nad wargami... Moje one!
A wszystko razem - namiętności poruszenie!
Odkładam pędzel i znów postać kontempluję.
O ramionach mówiono dawniej, że toczone...
A stromość piersi...? To się właśnie w lędźwiach czuje!
Są jak wykrzyknik! Jak wyzwanie! Mnie rzucone!
Już na obrazie złote loczki wirujące,
w każdym pasemku mieszka sedno kobiecości!
A kiedy spadły na nie wprost promienie słońca
- wiedziałem - anioł przyszedł do mnie w gości!
© Elżbieta Żukrowska 21.04.2015.
Fot. za Art. graphiK
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz