wtorek, 1 lipca 2014

540//14. BYĆ Z POETĄ


BYĆ Z POETĄ

Nic nie jest ważne poza nami
gdy bliskość łączy w rytmie serca
wiec opowiadaj w pocałunkach
o tym co niesie najcichszy szept

Gorące dłonie dotykać pragną
a ciało już ku twemu płonie
oddech najlepiej mi smakuje
gdy go przynosisz wprost do ust

Jeszcze jest czas by czytać z oczu
zanim w twym ogniu cała spłonę
zanim w oślepiającej jasności
napiszesz ten niezwykły wiersz

© Elżbieta Żukrowska 30.06.2014.
Fot. z internetu

1 komentarz: