czwartek, 15 czerwca 2017
*** (Zapatrzona w twoje...)
***
Zapatrzona w twoje oczy znowu wierzę w miłość!
Słowa są zapowiedzią spełnienia.
Unikam ciemności.
Za mało o tobie wiem.
Czy jesteś tylko fatamorganą? Czy moją nową siłą?
Nie dotykam śladów twoich wewnętrznych burz!
Szepczę tylko - a ty opowiadaj.
Otwórz się. Już!
Wypłyń wierszem jak lawa, jak lawa!
Stare prawdy z mocą zmieć. I kanony zburz!
Ale unikaj, unikaj ruchomych piasków nad morzem,
wszystkiego tego, co może cię pochłonąć.
Jesteś płomieniem!
Chcę spłonąć w twoim ogniu.
Czy jak feniks? Nie wiem. A może odlecieć jak orzeł.
© Elżbieta Żukrowska
fot. Art.-graphiK
13.06.2017.
Subskrybuj:
Komentarze do posta (Atom)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz