Wahania, nadzieje, czekanie
Mów do mnie wierszem - ciągle za tym tęsknię,
ale słowami grubo w przód wybiegaj,
odkryj przede mną to, co było pierwsze,
senne ballady do świtu mi śpiewaj.
Mów, opowiadaj, jak kochać potrafisz,
ile bukietów jeszcze mi przyniesiesz.
Szukaj na mapie (lekcja geografii?),
na której wyspie spędzimy ten wrzesień.
Z tobą nie tańczę ani się nie spieram,
po cichu myślę - może to przede mną?
Chociaż zapewniam, że się nie wybieram,
ale czy można wszystkiego być pewną?
Kiedyś ktoś mnie zapewniał, a nawet przysięgał,
a z tej przysięgi nikt go nie rozliczył...
Za swoim szczęściem jak wiatr w pole pognał,
kto wie - może do dzisiaj nadal jest "niczyj"...
© Elżbieta Żukrowska
fot. Art - graphiK
11.06.2017
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz