Mandarynki i wspomnienia
Któż z tobą jeszcze będzie tańczyć, miły,
gdy twą ukochaną z nagła boli głowa,
złośliwe oczy już ją zniechęciły,
i - przestraszona - przed ludźmi się chowa...
Nie oczekuję, że mnie sam zaprosisz,
walc skończył się dawno, zapomniałam brzmienia.
I chociaż głowę wysoko znów nosisz,
jesteś samotny, jakbyś nie miał cienia...
Ja? Tylko zjadam małe mandarynki,
sycę się wonią jak naszą melodią...
Tamci muzycy już dawno umilkli,
trawy szept niosą,wspomnienia znów mrowią...
© Elżbieta Żukrowska 22.12.2016.
fot. wlasne
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz