PRZECIEŻ SIĘ WCALE NIE DENERWUJĘ!

Przecież się wcale nie denerwuję!

Ależ się wcale nie denerwuję,

czekam spokojnie co spadnie z chmury.
I chociaż łezka oczko zasnuje - 

to nie jest prawda, że czas ponury.
Nie ma też dąsów, ponagleń, zwodów, 

bo po co komuś uprzykrzać życie?
Moje smutnieje tak bez powodu. 

Miast czytać książkę - piszę w zeszycie...

Lecz książka, zeszyt - jaka różnica. 

To tylko papier jest oprawiony.
Już można mówić o dobrobycie, 

gdyż smak pikantny jest kwaśno-słony.
Co jeszcze czeka starą autorkę? 

Wszak nie czytelnik i nie literat.
Jeśli chce pisać - niech buzię zamknie 

i nie próbuje daremnie gderać.

© Elżbieta Żukrowska 2.07.2018.

fot. z internetu