KONIEC

warsztat - smutny romantyczny wiersz
do załączonego zdjęcia

Koniec

Były proste drogi, trudne skrzyżowania,
ogłuszający hałas pędzących pociągów.
Już się nie pozbieram - ona odjechała.
Nie powiedziała po co i gdzie dalej pędzi.

Jestem sam i nawet myśleć nie potrafię.
Głowa opuszczona, ramiona opadły.
Dziś zupełne zero ze mnie z geografii.
Zapominam twarzy. A na barkach diabły.

Co mam robić dalej, co tam jeszcze czeka?
Mnie nawet o lepsze już nie warto walczyć.
Wszystko zakończone. Tunel jak noc ślepa.
Zamknę szybko oczy. Koniec konspiracji.

© Elżbieta Żukrowska 15.07.2018.
fot. z internetu