AMEN

amen

nic nie piszę
suną smutne drgania poprzez klawiaturę
świat ma dosyć wierszy poezji niezdarnej
po cóż jeszcze raz wyrywać się w górę
skoro najbielsze skrzydła w słońcu się rozpłyną
otwierasz szerzej oczy aby dobrze widzieć
sznur samochodów ciągle w jednakowym pędzie
tylko myśl nieskładna pełna nowych wrażeń
i wystraszona - kto się teraz także jej pozbędzie
samoloty na niebie prawie niesłyszalne
unoszą przewożą mieszają historię
zwycięzca będzie w glorii aż kuloodpornej
dla przegranego ziemi skrawek
i to już nieornej

© Elżbieta Żukrowska 27.06.2018.
fot. Historia nieznana