Niekoniecznie czas relaksu...
Czas skroplił się niemal jak para na szybie.
Serce stanęło, dalej nie chce bić.
Po namyśle podjęło swą pracę leniwie -
ktoś zabronił umierać - ruszaj zamiast tkwić.
Nie ma pieśni radosnej - ścichły jasne chóry.
One w innym świecie tylko prawidłowo brzmią.
Tam jest świat wybrańców, a nakazy z góry,
gdy przychodzi pewność - prostą drogą mkną.
© Elżbieta Żukrowska 20.06.2016.
Fot. Adem Kardaduman
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz