JESIENNE JEZIORO II
Wiersz inspirowany obrazem
Henryka Radziszewskiego — Jezioro
Pośród tataraków, pałek
i liści grążeli
ukryło się ostatnie już
wspomnienie lata —
żaby skaczące po liściach,
kaczuszki w kąpieli...
A tu pierwszy welon mgieł
— oddech chłodniejszego świata.
Nieprzyjemny wiatr
targa czuby osik
— tylko pieszczotliwie
głaszcze jarzębinę
— i stoją jej drzewka
— panny wystrojone,
oczekując na sikorki
i radosne gile.
Do wody już nikt
wchodzić nie zamierza.
Sum ukryty przy brzegu
— bezpieczny i syty.
W zapomnianych krzewach
szare wróble skaczą,
czasem mewa z daleka
głośno na nie krzyczy.
© el.żukrowska 18.listopada 2012.
© Henryk Radziszewski — Jezioro.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz