poniedziałek, 12 listopada 2012

822. PERŁĘ POŁOŻYŁEŚ




PERŁĘ POŁOŻYŁEŚ

Duchowy upominek
jak perłę położyłeś przede mną
wielką i piękną

milczę poruszona
wpatrzona-zapatrzona
słów nie znajduję w sobie
wszystko zbyt miałkie...

ust brakuje na skórze
gorących-gorejących
odmieniających życie
myślenie całe
wzruszenie - ponad miarę

szept najcichszy dla ciebie
czekam cię - czekam
gdzie nie ma rozdziału na dwa różne byty
gdzie miłowanie jest na kształt pożogi
gdzie tyle słów niewypowiedzianych
w ciszy cię czekam

perłę mam przed oczami...

e.żukrowska 13.10. 2012.
Zdjęcie z internetu.

2 komentarze:

  1. Wspaniały wiersz... Sam chciałbym umieć wykrzesać tyle ze słów... )
    Pozdrawiam

    OdpowiedzUsuń
  2. Evan ... przyszły i ... zostały...
    bardzo dziękuję.

    OdpowiedzUsuń