poniedziałek, 12 listopada 2012
822. PERŁĘ POŁOŻYŁEŚ
PERŁĘ POŁOŻYŁEŚ
Duchowy upominek
jak perłę położyłeś przede mną
wielką i piękną
milczę poruszona
wpatrzona-zapatrzona
słów nie znajduję w sobie
wszystko zbyt miałkie...
ust brakuje na skórze
gorących-gorejących
odmieniających życie
myślenie całe
wzruszenie - ponad miarę
szept najcichszy dla ciebie
czekam cię - czekam
gdzie nie ma rozdziału na dwa różne byty
gdzie miłowanie jest na kształt pożogi
gdzie tyle słów niewypowiedzianych
w ciszy cię czekam
perłę mam przed oczami...
e.żukrowska 13.10. 2012.
Zdjęcie z internetu.
Subskrybuj:
Komentarze do posta (Atom)
Wspaniały wiersz... Sam chciałbym umieć wykrzesać tyle ze słów... )
OdpowiedzUsuńPozdrawiam
Evan ... przyszły i ... zostały...
OdpowiedzUsuńbardzo dziękuję.