SMUTKU, ŻALU MÓJ

 

Smutku, żalu mój... - © Elżbieta Żukrowska

A jeśli się życie wywróci podszewką do światła?
Jeśli czas mignie jak sroka ogonem?
Nic się nie zmieni, nic nie pozałatwia,
ot, puste słowo na deski rzucone...

Bez sensu myśli podjęły gonitwę
i tylko w głowie coraz większy zamęt.
daremne żale, gdy czas na modlitwę,
Pajęczą nicią p[owiązane dale...

Nie ma już nic, nic serca nie więzi.
Miłość spłukana jak pod wodospadem.
Echo ukradło szepty, pogasiło nerwy...
Jakże szkoda życia... Wszak poznało zdradę...

Choszczno, 3.04.2023 r.
fot. własne