W pustym mieszkaniu - © Elżbieta Żukrowska
Dla samotnych sen smutny z granicy horroru
i zamknięte usta, bo na krzyk nie pora.
Tylko serce w piersi łomocze i dudni,
to nie lekki motyl, ale głębia studni...
Nie ma skargi jak nie ma drogiej przyjaciółki,
łez nie ma gdzie utopić, z kim się napić wódki.
Szurając nogami wędrujesz do kuchni,
będziesz robił kawę zgorzkniały i smutny.
A u sąsiada raz po raz radosne odgłosy:
taki to ma dobrze, choć mu wyszły włosy.
Ty przed lustrem gładzisz swą siwą czuprynę
i usiłujesz dziarską utrzymywać minę.
Ale wieczorem pościel znowu zimna, pusta,
a ty wciąż pamiętasz, jak smakują usta...
Tamte usta.
Choszczno, 10.09.2021 r.
fot. Jacek. C.
Samotność potrafi dać w kość-świetny,wymowny wiersz:)
OdpowiedzUsuń