KIEDYŚ TAK BYŁO
Kiedyś, objąwszy mnie ciepłym ramieniem,
prosiłeś o spowiedź z mego życia.
Może przeczuwałeś, że wiele mam zranień,
blizn i aż nazbyt wiele do ukrycia.
Przylgnęłam do ciebie jakby niepewna,
już-już miały popłynąć słowa ciche...
Coś nagle wstrzymało - wspomnienie odległe?
Zamknęłam usta - żadnej skargi lichej.
Nalegałeś, zapewniając z mocą,
że masz siły bronić od zła tego świata.
Wcale w to nie wątpiłam... w dzień i nocą.
Lecz ... dziś ze mną - jutro z inna się zbratasz...
Wycofałam się bojąc rozczarowań.
Nie mnie więcej ulegać podszeptom.
Życie tryśnie źródłem nowych knowań.
Ja? - Po dawnemu będę w miejscu dreptać.
© el.żukrowska 9.marca 2013.
© Fot. Włodzimierz Stąsiek
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz