POWRÓT

Powrót

Jesienne powroty, gdy już liść opadł złoty,

wiatr szeleści, rozmawia, do drogi namawia...
Gdy noce zbyt ciemne, a niewiara we mnie, 

ktoś znajomym głosem dociera, pozdrawia...
Koń się boczy, udaje, że nie jego to kraje, 

chce już zrzucić z siebie przyciężki ładunek.
A do progów już blisko, nawet i stare psisko 

poznało, się cieszy, pewnie wszystko rozumie.
Czemu siwku ustajesz, jeszcze wytrwaj dwie staje,
nie wykręcaj złośliwie w bok pyska,

a wypoczniesz sobie w ciepłej stajni, przy żłobie,
a nie w wietrze, nie w blasku ogniska.

© Elżbieta Żukrowska 2015.
fot. tapeciarnia.pl