Za późno - © Elżbieta Żukrowska
Za późno na miłość.
Czas nieubłagany
przygarbił sylwetkę,
dał bolące plecy.
Nogi są bardzo sztywne,
ręce - usiane bólami.
Nawet zęby zjedzone,
włosy szadzią kryte.
Tylko serce wciąż młode
i rwie się do lotu!
Może dalej kochać,
o miłości śpiewać.
I dusza rozbujana
czeka wciąż powrotu
majowych utuleń
i wsparcia twego ramienia.
Lecz darmo wzdychać
i przedłużać młodość,
skoro żaden mag
tego uczynić nie zdołał.
Lepiej się Bogu
niziutko pokłonić,
za to co dał dotąd
i czego dokonał.
Choszczno, 27.09.2021 r.
fot własna
Tak mawiał kiedyś mój Tata. Zapamiętaj "nigdy nie jest tak źle, żeby nie mogło być gorzej ale również nigdy nie jest tak dobrze żeby nie mogło być lepiej. Wiersz mi się podoba ,ale etykieta "życie na marginesie" już nie koniecznie. Uściski i pozdrowionka. B Wielocha czyli Juta:)
OdpowiedzUsuńBardzo dziękuję za odwiedzinki. I polecam się na przyszłość. Uściski dla Ciebie. :) ♥
Usuń