Mgła jak welon... - © Elżbieta Żukrowska
Mgła jak welon młodej cieniutko rozpięta
chyli do dołu kwiatów namoknięte głowy
świerszcze skryły się w stogach któż o nich pamięta
dopiero latem dadzą koncert nowy
Z góry się niosą jęki dzikich gęsi
droga taka daleka wysiłek ogromny
o nich także niewielu będzie już pamiętać
ważniejszy zimorodek w swej szacie godowej
Wiatr ze świstem leci kołysząc trzcinami
suche pałki sypią bawełnianym puchem
ale jeszcze w dole kaczuszka się bawi
- wypatruje pokarmu bo jest z pustym brzuchem
Zimno jezioro szepcze martwą falą
bo wiatr już wywija hołubce nad lasem
siny horyzont jest za każdą dalą
mokro i nieprzyjemnie tym jesiennym czasem
Tylko wrzosy na wzgórzach szaleją radośnie
mają dość wilgoci kwitną całym stokiem
wabią swoim zapachem zerkając miłośnie
na zakochanych idących spacerowym krokiem
Choszczno, 25.09.2021 r.
fot. Lasy Państwowe
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz