niebieskie migdały
zdradziłeś mnie dla innych wierszy
i na piechotę poleciałeś,
aby te inne czytać pierwszy,
byłeś jak ogarnięty szałem...
przestałam pisać, zrozpaczona,
znikło natchnienie, brak porywów,
zwykłej radości znikł aromat,
bo wszystko gaśnie bez motywu...
mogłabym machnąć tylko ręką,
znaleźć innego przyjaciela,
cóż, kiedy to z tobą jest po drodze,
to ty w świat wierszy mnie zabierasz...
to znaczy - kiedyś zabierałeś
teraz poezji blask nie świeci
nie wymyślają się tematy
natchnienie nie chce mnie oświecić...
© Elżbieta Żukrowska
fot. http://frasesparareflexionar.es/pedazos/
8.08.2017.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz