MODLITWA I
Poznałam wiersze niesłychane
I teraz za nimi tęsknie...
Szukam ...
Tak niefrasobliwie porozrzucane to tu
to tam po wirtualnym świecie.
Odnajduje okruchy:
Tu wiersz,
Tam prawdziwe granie:
Słowa — pieśni,
Słowa — muzyka,
Słowa — czarowanie...
Przeglądam strony i szukam, i szukam.
Lecz więcej nie znajduje...
Uczę się na pamięć
Słów o szamanie, o górach,
O nauce patrzenia sercem.
I myślę :
— Tak proszę Panie!
Daj mi takie pisanie!
Podaruj mi takie wiersze,
Takie rymowanie,
Abym opowiedziała wszystko,
Co w głowie zebrane,
Sercem odczute,
Duszą kołysane...
Panie!
Tak rzadko Ciebie proszę!
Daj mi takie słowa,
Co wierszem pobiegną dalej i wyżej obłoków,
A ktoś przeczytawszy stanie zadumany i powie — dobry!
Przeczyta trzy razy i jeszcze będzie chciał...
Takie chcę pisać wiersze,
By serca poruszyły i ruszyły głowy,
By muzyką były
Jak słowa tamtego poety...
Czytam go i nie mam dość,
Wracam, smakuję każde słowo, każdy zwrot,
Każde porównanie... Wiersze-śpiewanie...
Znów czytam...
© el.żukrowska, lipiec 2011
© Obraz namalowała Hania M.-Wilińska.
Twoje modlitwy są wysłuchiwane, wiesz o tym?
OdpowiedzUsuńModlitwy nigdy za wiele.Ale wierz mi że są tacy co ich i serca i głowy zostały poruszone.Tym razem dużo bardziej serce:)))))))
OdpowiedzUsuńPozdrawiam i życzę niech słowa płyną dalej.
Anabell i Juta
OdpowiedzUsuńObie bardzo wierne mi jesteście - dziękuję bardzo.Niziutko.
.
Druga część mojej opowieści ledwie się wyłania. Wakacje nie sprzyjają pisaniu. Za duży ruch w domu. Ale to dobrze, że są ci przychodzący, przyjeżdżający, bo zapomniałabym świata, skoro sama nigdzie nie wychodzę. Najbardziej może żal, że i na czytanie czasu nie dość, a i lektury nie takie, jakbym chciała. Dziś znów nas będzie w domu więcej niż zwykle, gdybyż szły za tym nocne rodaków rozmowy - dziś akurat nie, bo przyjezdni będą mieć za sobą ponad dwa tysiące kilometrów! A to już nie bagatelka!
Pozdrawiam czytających - wszystkich!