20. KIEDY IDZIESZ

KIEDY IDZIESZ

Kiedy idziesz

Kiedy stoisz

Kiedy odkrywasz nową błogość

Ręce wyciągasz, nic nie dajesz

A bierzesz wszystko, całą mnogość...

Kiedy idziesz

A może płyniesz

Głowę unosisz, w chmury toniesz

Zabierasz każdą mgłę jak przędzę

I kiedy jesteś

Już najwyżej

Że wyżej to już grzbiet komety

Twoje Anioły ze złotej przędzy robią

Niebiańskie ornamenty z serc splecionych

Dusz splątanych, oczarowanych,

Zapatrzonych w siebie

Złoty deszcz gwiazd

Szczodrą ręką rozrzucą

Na nocnym nieboskłonie

Ułóż z nich napis — koniec...

© el.żukrowska 14.08.2011.
Obraz namalowany przez H.M.-Wilińską.