VI Korytowska Noc Poetów

26. sierpnia 2016 r. miała miejsce VI Korytowska Noc Poetów. 

Miałam to szczęście i przyjemność, że mogłam w niej uczestniczyć.

Moje zdjęcia dzięki uprzejmości Pani Katarzyny Jezierskiej.

Poziom imprezy z roku na rok jest coraz wyższy. I coraz ciekawsze są dodatkowe atrakcje.
W tym roku był to występ Jacka Kawalca w monodramie "To cisza, to ja" - rewelacja!

A TU SĄ ZDJĘCIA Z IMPREZY:

KLIK

Każde zdjęcie można powiększyć.

A tu wiersze, które czytałam na scenie:

1.

Odchodzenie?

Wszystko już było: tabletki garściami,

setki rurek, kroplówka z lekarstwem

i szum narastał, bo "już nie dam rady"

i były myśli "cóż życie jest warte"...

A nawet rozpacz, gdy zamknięte oczy

i zwolnionym pulsem szeptał nadgarstek...

Przez szmer urządzeń czuły głos kochany

"jeszcze nie pora, nadal ze mną zostań..."

© Elżbieta Żukrowska 31. 10. 2015.

2.

 *   *   *

w białej ciszy kołyszą się kwiaty

westchnienie - a więcej niż słowa

coś za gardło wciąż trzyma i dławi

niepotrzebna już żadna rozmowa

© Elżbieta Żukrowska 8.03.2016.

3.

   *   *   *

Na świeżych kartach ciągle

niezapisana miłość,

która zgubiła gorące tchnienie

i zapomniała odwiecznych pragnień.

Na białych kartach tylko cienie,

ciągle nabrzmiałe starą tęsknotą,

spłowiałą w długim używaniu,

nudne jak zupa

odgrzewana trzeciego dnia.

© Elżbieta Żukrowska 25.11.2015.

4.

Tylko szarość

Wrastam w szarość dnia

popołudniami okrytymi szmerem modlitwy

wieczorami zanurzonymi po burty w samotność

lichy ognik głowni migocze w kominku

Nie szukam atrakcji — wystarczy książka

lecz sięgam po nią zmęczoną już ręką

a na czytanie najlepszy jest świt

gdy drugi promień rozdziera ciemność

Nie mam już komu patrzeć w oczy

nie muszę pilnować zegara

na nikogo nie czekam i nie narzekam

sama sobie opowiadam minione

ale już niczego nie chcę

nie budząc ech wrastam w szare dni

bo nie mam już nikogo do kochania

bo do nikogo już moje serce się nie spieszy

© Elżbieta Żukrowska 24.03.2014.

5.

Lubię

Słońcu kazałam - ciepłem fechtuj,

wiązką promieni masz tu świecić!

Znudziły mi się krople deszczu,

gdy takie zimne z góry lecą!

I wiatru nie chcę, bo nam chmury

przygoni gdzieś z odległych dolin.

A one będą smutki tulić,

skrywać pod czaszą parasoli...

Lubię, gdy maj mi się nie kończy,

gdy kwitną bzy liliowo-białe,

gdy mleczy pełno jest na łące,

ptaki z miłości oszalałe!

© Elżbieta Żukrowska 17.08.2016.