Ślady na piasku - © Elżbieta Żukrowska
Zakołysało się powiało
Aż zadźwięczało smętnie szkło
Lecz nic w butelce nie zostało
Drogą na skróty przez wydmy szły
Stópki nie duże dość nieśmiało
A tam już słońce tonęło smutne
Mew też zabrakło bo posnęły
Drogi nie było aksamitnej
Nie było też nadziei
Po co to szkło i po co miłość
Kiedy już wszystko przetańczone
W kruchość zmieniła się zażyłość
Wiatr powiał gdzieś w odwrotną stronę
Słońce tonęło w szumie fal
Choszczno, 4.02.2023 r.
fot. Wojciech Żukrowski
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz