WSPOMNIENIE

 

Wspomnienie - © Elżbieta Żukrowska

Zapatrzyłeś się w zdjęcie, które oszukuje.
Tamtej mnie przecież nie ma - zaledwie mignęłam.
Ową młodą dziewczynę dziś ja zastępuję,
moja twarz postarzała, to żaden poemat.
Stare serce nie bije równo i spokojnie,
a tylko oczy patrzą uważnie i z troską.
Są szare, wypłowiałe, rozumne - nie orle,
na szczęście za miłością nie tęsknią, nie proszą.
Jeśli czegoś żałują - łez okraszą rosą.

Nie patrz już na to zdjęcie - są młodsze dziewczyny.
I chociaż nasze oczy były takie same -
szare jak z piór gołębi - już się nie bawimy,
dla nas ta chmura smutku, lecz to nie jest lament.
A nasze zmęczone oczy są jak my przegrane.
Ten świat nas zbałamucił, a miało być pięknie.
Być może mętne oczy pozostaną szklane.
A moje na dodatek są czegoś wylękłe,
może tylko powieki pozamykam skrzętnie.

 Chwiejna, zamglona szarość już odkrywa niebo -
nowy dzień ciężko wstaje, ma spiąć życie wstęgą.

Choszczno, 15.04.2021 r. 
fot. Pixabay