Mały wierszyku mój
Jak mam pokonać ten ból głowy?
Malutki wiersz prosi się na świat.
Tymczasem chaos zaszachował,
rymy usunął albo pokradł...
Ktoś tu położył pawie pióro
- widomy znak zbyt szybkiej klęski.
A tyle razy byłam górą...
Wiecznie nie można być zwycięskim.
Ból też przez chaos, który teraz
w mej głowie porozstawiał myśli.
Powinnam poznać już podpowiedź...
ale suflera gdzieś wynieśli...
Tragedie mnożą się jarmarczne,
Goliat walczący z małą myszką,
wszystko spóźnione, nie na czasie,
a wierszyk sobie w kątku usnął.
Mały biedaczek, przy tym cichy
i się łokciami nie rozpycha.
Lecz kiedy wreszcie go przeczytasz,
to długo później będziesz wzdychać.
A może nawet łzę uronisz,
kiedy za serce ciebie ściśnie.
Bo wiersz choć taki niby drobiazg,
a uwypukli oczywiste.
© Elżbieta Żukrowska
fot. Zdzisław Marciniak
18.10.2017.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz