sobota, 13 lutego 2016
WYBORY
Wybory
Cisza, spokój i zieloność łąki,
uparty świerszcz w natchnieniu gra!
Słońce rozchyla wszystkie pąki.
Z wieczora zieleń rosą łka.
Jeśli się niebo rozniebieści
i skowronkowy wstanie świt,
być może wszystkie ptasie treści
raz jeszcze spadną wprost do stóp.
Lecz jeśli lasem pójdziesz sama -
mgła smutku w duszy wpadnie krąg
i chociaż pragniesz całowania
- nie wzniesiesz oczu ani rąk...
Las to nie tylko śpiewne drzewa,
nie tylko zapach, cichy cień,
jeszcze nostalgia co dojrzewa
zanim zakończy się ten dzień...
© Elżbieta Żukrowska 10.02.2016.
Fot. z internetu
Subskrybuj:
Komentarze do posta (Atom)
To nasz wybór, czy zatopimy się w radosnych przemyśleniach, na miarę czasu, czy utopimy w smutku... Staram się zbierać mimo wszystko słoneczne części tego nieba :)
OdpowiedzUsuńIw
Usuń- tak, ciągle nam tej pogody i uśmiechu zbyt mało... A może to życie jest zbyt trudne?
Pozdrawiam serdecznie dziękując za komentarz. ♥