Komórka
Trzymam ją w dłoni, lecz milczy uparcie.
Śladu brzęczenia, bodaj SMS-a!
Szukałam, co może być tego przyczyną,
a żadną miarą nie chciałam "namieszać"!
I tak trwa milczenie.
Już nie śmiem dociekać:
praca, choroba, przykre niespodzianki?
I każde inne utrudnienie życia.
Zegarek tyka...
Cisza wpełza na pokoju ścianki...
Strach mnie spowija -
że zanurzony w swe codzienne sprawy
chcesz z oczu znikać... Pustkę pozostawić.
© Elżbieta Żukrowska 25.06.2015.
Fot. z internetu
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz