POŻEGNANIE
(z tomiku LIRA)
Niosąc miłosne czarowanie
Z jednych rąk prosto w drugie ręce
Szepczesz i prosisz mnie, kochanie,
Jeszcze i jeszcze, więcej i więcej.
Nie zatrzymuj w pamięci
Każdego myślenia,
Każdej łzy, każdego kołatania
Do zamkniętych drzwi.
Nie zatrzymuj wspomnień upartych.
Odrzucaj, co tak boleśnie rozdarte,
Wywrócone, rozbite, rozsypane
Jak popiół na zimowej ścieżce.
Nie było nic warte!
Nie było warte kochania…
Nie wysyłaj następnych listów
— to już pożegnanie…
e.żukrowska 2011
Obraz namalowany przez Hanię M.-Wilińską.
Wszelkie prawa zastrzeżone!
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz