Szary anioł
Zadumał się na cmentarzu anioł
nad losem ludzkim i swym przeznaczeniem
Kamienną twarz objęły smutki
i podniósł ręce w skardze niemej
Lecz jakie skargi i do kogo
człowiek swój los bezwiednie przędzie
I czy mu dobrze czy też nie
z upodobaniem wręcz grymasi
a tam na górze przecież ktoś
i tak o czasie świeczkę zgasi
Choć gdyby tak... a może nie...
zmienił coś wcześniej zamiast gdybać
dożyłby nawet setki lat -
lecz kto by z nim wytrzymał...
Musiałby anioł dostać zmianę
jakiegoś w skrzydłach pomagiera
bo ciężko tak przy jednym być
i dać się przez wiek poniewierać...
I czas się skończył - grób mogiła
Cmentarz jesienią całkiem szary
i szary anioł na cokole
szary i całkiem skamieniały...
© Elżbieta Żukrowska
fot. z internetu
1.11.2017.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz