Nie wszystko da się
wyleczyć aspiryną
Smutek pełznie wolno,
by obłokom przydać deszczową duszę,
a chłodem objąć moją.
Zamraża widzenie
i życie traci sens.
Wszystko staje się niewyraźne,
aż po całkowite zamglenie.
Tu już nie ma ucieczki w świat kolorów,
nawet tych wyimaginowanych.
Zmatowiało lustro i wzrok.
Bo w ukochanych oczach trwa pustka.
© Elżbieta Żukrowska
fot. Pixabay
29.09.2017.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz