Dusza czy gołąb?
Przybywasz gołębiem do mojego okna.
Chodzisz spacerkiem po parapecie -
ciekawie zerkasz przez szyby na mnie...
A ja się zastanawiam czyją duszą jesteś
i dlaczego nie gruchasz, chociaż jest przyjemnie,
chociaż jesteś miły, prawie oswojony...
Nasypałam ci ziaren, więc powracasz wiernie.
W upał wystawiłam ci miseczkę wody.
Piłeś i chlapałeś wokoło skrzydłami,
może tak dziękowałeś za troszkę ochłody...
Jednak któregoś razu gołębia zabrakło...
Czy to może znaczy, że dusza do nieba...?
Oczko z koralika już mnie nie podgląda,
pusty jest parapet, a mnie czegoś szkoda...
© Elżbieta Żukrowska
fot. Zdzisław Marciniak
16.09.2017.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz