Deszcz jest szalony!
Deszcz jest szalony, bije w szyby,
wichura nagie gałęzie szarpie,
zimno i ciemno, nieprzyjemnie,
lepiej pod kocem na kanapie.
Zdziczałe koty się pochowały,
wrony skulone w gniazdach mokną.
My zaś w ten wieczór - właściwie cały -
pijemy winko patrząc w okno...
Nie, nie, nie w okno, raczej w duszę
i spowiadamy się wzajemnie,
bo tak nam było dobrze razem,
a ciężko bywa żyć oddzielnie.
Łączymy dusze, serca, dłonie,
usta do siebie zawsze tęsknią,
więc nadrabiamy czas stracony,
niech tak zostanie nam na wieczność.
© Elżbieta Żukrowska 4.03.2019 r.
fot. Art.graphiK
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz