SPOTKANIE

Spotkanie

Szumi.
Buzuje.
Napina struny.
Gra.

We mnie gra.

Przymykam oczy zmęczone życiem,
bo nie chcę zdradzić, co - jednak - trwa.
Dziś dla mnie cały haust powietrza
(a może to był czysty tlen?).
Jestem spokojna, dobra, lepsza.
I nieco więcej wiem.

Ręce ciążyły do drugich rąk:
dotykać, gładzić i pocierać,
zachłannie w siebie ciepło brać,
z uczucia nic już nie obierać.
Chłonąć ten zapach, klimat, czas,
wędrówkę szczytem wzgórza.

Spotkać się raz.
Ten jeden raz?
I łzy pod klucz.

Nie będę ich wycierać...

© Elżbieta Żukrowska 22.08.2018.
fot. własna