RANIĄC SIĘ ZBYTECZNIE

Raniąc się zbytecznie

poraniliśmy się miły całkiem niepotrzebnie 

wykrzykując wzajem słowa cięte wredne

ból sobie zadając bezrozumnie w złości

jakby było mało tych nieprzyjemności

coraz głośniej krzycząc i z premedytacją

a wcale przy tym nie patrząc za racją
głos podnosząc niby ważkie argumenty
choć to wcale nie droga do dojrzałej puenty

a później wstyd że zbrakło dziś opanowania
bo coś się źle usłyszało przekręciło zdania
i wyrzuciło z siebie jadu ostre serpentyny
choć i uczuć dużo i zamysł był inny

© Elżbieta Żukrowska 24.01.2016.
Fot. eradomianki.pl