WIECZORNE MYŚLI...

Wieczorne myśli...

Rozgniewane deszcze chłoszczą zimną ziemię.
Smutek z ich nadejściem nie wpływa dodatnio.
Rozciąga nam nami takie szare cienie
- tylko zejść w podziemia i tam cicho zasnąć...

Skąd się bierze mroczność i nieustępliwość,
że nawet i wiersze ociekają łzami?
Serce jest zmurszałe, nie wie co to miłość,
w nim nie płonie ogień, nawet pod gwiazdami...

Tęsknota jest wredna, czasem aż spopiela
w drażliwym klimacie wspomnień wprost z albumów.
Deszcz za oknem wszystko gniewnie poniewiera,
rozmyślnie rozlewa kałuże wśród tłumu.

Odsuwam od siebie ten deszcz, wyjście z domu
i grzebanie w zdjęciach, choćby najcenniejszych.
Tamto się nie wróci, czas patrzeć do przodu,
doceniając nowe - dawnych nie umniejszyć.

Choszczno,16.12.2019 r.
© Elżbieta Żukrowska
fot. własna