Tak sobie myślę...
Kiedyś zaginąłeś gdzieś w dalekim świecie,
wróciwszy stwierdziłeś, że łączy nas przyjaźń.
Ciekawe, czy rok coś nowego przyniesie,
na tyle dobrego, by razem wytrzymać.
Czy znikną już moje noce nieprzespane,
czy wiosenny śpiew ptaków rozbudzi nadzieje?
A może to zapach maciejki nad ranem
do reszty samotność zabierze, rozwieje...?
© Elżbieta Żukrowska 13.07.2015.
Fot. z internetu
Piękny wiersz :)
OdpowiedzUsuńPięknie dziękuję. :)
Usuń