warsztat "z tatarakiem"
Zgodziłam się
... przyjęłam jego zaproszenie.
Kolacja miała być "na łonie".
A zatem kaptur, bluza, spodnie
co by się nie dać komarów hienie.
W porządku - chmarze.
Cóż nastąpiło? To jest ważne.
Kolacja była na cztery pary,
każda zaś miała namiocik mały,
kilo kiełbasy i napoje... przyjazne.
A szklaneczki... ?
"Ognisko płonie, szumią knieje",
chłopaki stawią ruszt na nóżkach,
ktoś pewnie myślał już o łóżkach...
a my do winka, gdyż wiatr wieje.
Nocka za krótka!
Pachnący wermut nam się trafił.
A zatem winko i kiełbaski,
następne słodkie rarytaski
- to nurkowanie w ciał geografii...
Czy on potrafi?
Cóż było robić? Zdjęłam spodnie...
Za moment był już zlot komarów
niczym do prywatnego baru!
Lecz chłopakowi jest wygodnie.
Czym mnie zaskoczy?
Owszem, zaskoczył, ale snem.
Nie było wcale bara-bara
za dużo wina - los pokarał!
Na przeprosiny dał tatarak.
I od komarów krem.
© Elżbieta Żukrowska 22.09.2019 r.
fot. z internetu
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz