NIC NIE MUSZĘ

Nic nie muszę

Chmury na niebie trwają chwileczkę, wiatr je przemieszcza.

A nasze słowa wypowiedziane stają się pieśnią.

Już gdy ulecą znad łąk zieleni - zakwitną w drżeniu, 

ty znowu szepniesz - bądź ze mną jeszcze - wiek się odmieni...

I polecimy jak dwa motyle, igrając czasem.

Słońce jak zawsze nas opromieni, niosąc nad lasem.

Lecz opadniemy na mchy zielone, leśne zapachy,

ciesząc się sobą, życiem, pogodą, uczuciem naszym.

Wtuleni w leśną pachnącą wilgoć, w mchy i igliwie,

kochając - damy się duchom zwabić śpiewnie i tkliwie.

Unosząc w dłoniach słodką swobodę, nagrodę wzruszeń,

będziemy z sobą zgodnie z zasadą - chcę, a nie muszę!

© Elżbieta Żukrowska 11.04.2019 r.

fot. Władysław Zakrzewski