Daj mi to...
Daj mi to, czego zabrać nie sposób:
pocałunki jak dotyk motyli,
ślady malowane strąconą rosą,
gdyśmy razem po łące chodzili.
Daj mi ptaki krążące nad lasem,
powiew wiatru pachnący wanilią,
ranne mgły, które przeszył krzyk ptaka,
lustro wody jak oko nad studnią.
Gdy zapomnę co grzech, a co świętość,
gdy w uczucia już twoje uwierzę,
daj mi dzień tak spokojny jak świątek,
daj piwonie zerwane na skwerze...
© Elżbieta Żukrowska 3.04.2019 r.
fot. własna
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz