Bądź mój!
A jeśli teraz powiem, oj, powiem,
że jesteś mą miłością,
gałązką bzu na wietrze,
który już poznał bór.
I świtem bladym jesteś,
bo ucichł śpiew słowika,
bo żabki pomęczone
i zamilkł już ich chór...
Jesteś też mą nadzieją,
która po łące biega,
ciągle ma bose nogi,
choć nocka woła stój...!
Ty jesteś najważniejszy
wśród wszystkich podpowiedzi
i jesteś ten wybrany,
od wiecznych czasów mój...!
Powiem ci więcej, szeptem cienia,
że czas i dla nas będzie łaskawy,
że można marzyć, a marzenia
przyniosą więcej niż zabawę...
© Elżbieta Żukrowska 27.10.2018.
fot. z internetu
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz