Nie da się zapomnieć
Znam to uczucie - gdy
ból do środka ogniem wpada,
czyni wokół spustoszenie,
nie zatrzymasz, nie okiełznasz,
jest zranienie za zranieniem.
Wypalona do cna, pusta,
unikam blasku, okien,wizji,
grubym welonem zasłonię lustra.
I znajdę nowe hobby na dziś,
czymś zająć ręce, myśli, usta...
Pieśń się nie składa, drży firanka,
myśli wciąż drogę powrotną znają,
do tamtych miejsc, tamtego ranka,
gdzie smutki jak kolumny trwają,
na torcie słodka jest śmietanka,
a cienie nadal przemykają...
© Elżbieta Żukrowska 22.03.2016.
Fot. z internetu
... dni, które są jak dotyk pióra pawia i takie , które smolą sadza - trzeba nadziei bo inaczej - kolory z czernią nie poradzą....uściski dla Ciebie :))
OdpowiedzUsuńNadzieja płynie z nieba, z tęczy, zaplata w warkocz uśmiech jasny, zatrzyma się tuż nad przepaścią - aby za radość znów poręczyć...
Usuń