* * *
Jesteś za daleko!
Z okruchów opowieści
składam twoje życie - jak ci tam jest?
Bagatelizowałeś niedogodności,
o smutkach - że przemijają,
o moich listach - że wynagradzają bezkres czekania.
Lecz za mało ich piszę, za mało!
Gdy będziemy razem znów będę ci grała
twoje imię i naszą miłość.
Teraz tylko w wierszu ci opowiem,
że wiatr szepcze mi wszystkie te zaklęcia,
które słyszałam od ciebie
- podsłuchiwał?
A ja wyobrażam sobie, że cię obejmuję,
że tulę twoją głowę,
że czuję delikatny ruch warg,
gdy szepczesz najciszej "kocham".
Kocham!
© Elżbieta Żukrowska 17.03.2016.
Fot. Gentleman
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz