Przemijanie - © Elżbieta Żukrowska
Daremnie staram się zapamiętać...
Umyka wszystko - znajomi, święta.
I czas wiosenny, letnia przygoda
- to wszystko znika, a szkoda, szkoda.
Na kilku filmach zostały twarze,
glosy, sylwetki i wczasy marzeń,
ale to mgła już, gorycz wspomnienia,
bo moje życie składa się w serial.
Nudny, żałosny, a ciągle mami
już ogranymi z dawna gagami.
Chciałabym wołać, że dalej kocham,
że miłość płynie... A tylko szlocham.
Syta uczucia nigdy nie byłam,
zawsze zbyt mało, daremnie śniłam.
Gdy pustoszały parki, kawiarnie,
to już wiedziałam - nikt nie przygarnie..
I tylko wiatr znów zagwizdał z cicha,
w kominku ogień, lecz brak kielicha...
Brak towarzystwa, chwili z uśmiechem.
Tak mija życie. Z pechem. I z grzechem.
Choszczno, 29.11.2020 r.
fot. Andrzej Kosiba
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz