Cicha przyjaciółka - © Elżbieta Żukrowska
Nie zapominaj o upływie czasu:
tak mało go zostało, tak dużo za nami.
Co jeszcze zdążymy zobaczyć i przeżyć?
A w zasadzie co jeszcze zdobędziemy. Sami.
Bo nasze życie to ciągłe rozstania, powroty,
to szumiące drzewa lub morze falami,
to wiatr wpadający przez otwarte okna,
by porwać drobiny szczęścia, które już za nami.
Świt, mgły, kawa i pierwszy papieros,
ręce czegoś znowu mocno rozedrgane...
Siła wspomnień ogromna! Trzeba je odrzucić.
Nie ważne, czy w piąty, czy w setny poranek.
W nocy poduszka będzie przyjaciółką.
Pochłonie łzy i westchnienia, a nigdy nie zdradzi.
Nawet gdy będę powtarzała w kółko
i tak w spokojne sny cichutko wprowadzi.
Choszczno, 6.12.2020 r.
fot. własne
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz