Pocałunek nie żart - © Elżbieta Żukrowska
Nie napiszę ci nic, nie opowiem o sobie,
dusza nie chce się żalić, serce milczy jak grób.
Nie opowiem ci nic, tajemnice mam wielkie,
lecz nie ufam ci dość, by rozszeptać wśród bzów.
Do mnie przyjdź, długo bądź, czas nie będzie zagadką.
Za rok, może dwa, łatwiej będzie odgadnąć.
Może poznam cię tak, że zakocham się w tobie,
że rozerwę ten krąg, co kamieniem mnie obległ.
Jeśli tak zdarzy los, jeśli tobie uwierzę,
oprę się o twe ramię, a ty w świat mnie zabierzesz.
Dzisiaj mówię, że mgły, że brak tej świadomości,
ale nie chcę tak stać i poddawać się złości.
Lata mkną w wirze dni, nic nie czeka za progiem,
a więc tu do mnie przyjdź, nie okrywaj wciąż mrokiem.
Podarujesz mi kwiat, ja odpowiem uśmiechem,
pocałunek nie żart, ale też nie jest grzechem...
Choszczno, 10.11.2020 r.
fot. własna
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz