*** (Dziś już czas...)

***

Dziś już czas ran nie leczy, a nowe zadaje,
krzycząc głośno, że starość, że już nie dasz rady.
A serce zbuntowane, nie słucha, nie staje,
gotowe dalej kochać, bez względu na zmiany!

Czyż naprawdę to starość? Przecież nadal można

przynosić JEJ bukiety i dawać drobiazgi,

nie pozwolić, by niemoc zabraniała doznań,

albo czas bezprzykładnie twe uczucia nadgryzł.

Jaka starość, gdy serce aż kipi miłością,

że usnęło libido - wcale nie przeszkadza!
Tylko szepnij wybrance - ode mnie nie odchodź!

I tak nad oschłym czasem rodzi się przewaga.

© Elżbieta Żukrowska 21.07.2019 r.

zdjęcie własne