WENUS A'LA PUDZIANOWSKI

WARSZTAT


Wenus a'la Pudzianowski

Moja piękna, moja śliczna, zagraniczna

- mówił do niej i od rana aż się ślinił. 

Wyobrażał sobie resztę z kształtu... cycka, 

bo wysłała fotkę, by się nie pomylił...

I wysłała także uśmiech z blond włosami, 

rozmawiała tylko szeptem jak mamusia... 

Cyknął fotkę więc na goło (że nie mami),

by nie brała go przypadkiem za kaktusa...

Dom obejrzał i butelki puste wywiózł, 

z kątów nawet "strumień prawdy" powygarniał, 

ale cycek śnił się ciągle - i aż przywykł 

o nim marzyć każdej nocy bez latarni...

Już zobaczył w wyobraźni talię osy, 

na policzku delikatną poczuł rączkę, 

elektryczny dotyk skóry niby wstrząsy!

Wyobraźnia wywołała w nim gorączkę!

Czas upływał, a on gonił po obłokach,

wreszcie miała go odwiedzić - obiecała.
Przyjechała. Na jej widok wprost skamieniał.

Głosik słodki - gabaryty jak Pudziana. 

© Elżbieta Żukrowska 24.02.2019 r.

fot. internet