Z tobą do lata
Jesteś pośrodku mego świata,
już opowiadasz myśl
jutrzejszą,
przędziesz następne dni wśród lata,
a wszak do wiosny kilka kęsów!
Jesteś jak jasny punkt w zenicie,
porywasz dla szlachetnych czynów,
lecz z tobą grozi uczuć kipiel
w purpurze, złocie, wśród łubinów!
Już śmiech się perli, milkną ptaki,
myśli jak winem odurzone,
noc chce zapalić wszystkie gwiazdy,
a koncert zaczął pasikonik.
© Elżbieta Żukrowska 17.03.2015.
Fot. z internetu
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz