Po wszystkich dróżkach, polach, lasach
Wiosna ostrożnie, lekko stąpa,
budzi zieloność i kwiatuszki,
czasem też uszy zająca tracą,
to jakby piórka ptakom napuszy.
Pozwoli żabom głośno kumkać,
dmuchnie w dziób kosa i sokoła,
bratki wybarwi żółcią słonka,
albo fioletem oblać zdoła.
Roztańczy trzciny, tataraki,
pączki kaczeńców też wygłaszcze,
zaczerpnie tak dla niepoznaki
lazuru z nieba dla przylaszczek.
I jest pełniejszy oddech w piersiach...
Już rozgruchały się gołębie,
niosą się głosy dzikich gęsi.
A ty... Czy dalej ze mną będziesz?
© Elżbieta Żukrowska 13.03.2015.
Fot. za Marianem Zaborowskim
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz